crazyblog

Przedwczoraj szukając pamiątek z dawnych lat do pewnego naszego przedsięwzięcia odnalazłam wieszyki, które pisałysmy kilka lat temu o nas. Gdy je przeczytałm zrobiło mi sie tak jakoś miło, przypomiałam sobie jakie kiedyś byłyśmy, jakie byłysmy pełne entuzjazmy, energii i optymizmu! Oto one:

Aśka, ty mamucie duży,/P>

zawołam wrózką, to Ci powróży.

A ujrzy tam, w szklanej kuli

przy garbatej i siwej babuli

wnucząt dwa tuziny.

A ta babula nie ma kwaśnej miny.

To ty zostaniesz tą babulą,

Jak nie to dostaniesz po głowie szklaną kulą.

Katarzynko moja miła,

Gdy byłaś mała to mama cię biła.

Teraz się nie odważy,

Bo dużo chłopców stoi na straży.

Twoje oczy jak błękit nieba,

I nic Tobie do doskonałości nie trzeba.

Aleksandro, mimo niskiego wzrostu,

Jesteś wyższa od porostu.

Mimo wszystko jesteś silna

I w nauce bardzo pilna.

Mój krasnoludku mały,

Tryskasz humorem wspaniałym.

Jesteś urodziwą brunetką

I Cię można podglądać lornetką.

Kochamy Cię za to Skrzacie mały,

Bo Twój charakter jest wspaniały.