=***=

Samotnie idę przez ścieżkę życia
Którą kiedyś mi wyznaczono
Idę samotnie ciemną drogą...
Udając kogoś nie będąc sobą

Na twarz zakładam maskę radości
Kryjąc pod nią zmartwienia i żal
Udaję twardą i upartą...
A ma osobowość krucha niczym skała
                                                                                                                                                                                    Idę lecz tak naprawdę nie wiem po co?
Nie wyznaczyłam sobie celu
Błądze w labiryncie uporań i problemów...                                                                                                                                                                        W tym labiryncie zgubiło się wielu

Wspinam się do nieba bram
Oczekując zbawienia
Za dużo złego już mnie spotkało
Licząc ,że w niebie będzie mi lepiej...
                                                                                                                                                                                         Tam poraz kolejny przykra spotyka mnie niespodzianka...
Zostaje zesłana do piekieł bram
Obejrzyj się za siebie...masz przyjaciół a tak naprawdę jesteś sam!

Nawet nie wiem, kto napisał ten wiersz, ale bardzo mi się podoba:) Niby taki smutny,ale jednak prawdziwy... Bardzo podoba mi się ostatnie zdanie: "Obejrzyj się za siebie..masz przyjaciół, a tak naprawdę jesteś sam!"...Wiem, że dookoła mnie są ludzie ważni dla mnie...poprostu wiem, że są...wpisani w moją codzienność...a jednak czegoś brak...Kogoś...JEGO

Smutno...

                                                                    =M=